Mısır'ın şu an yaşadığı hareketlilik ortasında bir televizyon spikerinin 'Cemal Mübarek'in cumhurbaşkanı adayı olmasını ne engelliyor? O da normal bir vatandaş.

Niçin sırf cumhurbaşkanının oğlu olduğu için bundan mahrum bırakılıyor? Gelecek demokratik seçimlere katılmasında ne zarar var?' yollu sorular sorduğunda hiç kimse öfkesini gizleyemez. Bu soruları kendime yönelttim ve unuttuğumuz şeyleri hatırlattı; ancak kötü niyetli mi yoksa kalın kafalı mı olduğunu anlamak için spikere biraz baktım.

Sorulara dönecek olursak ilk akla gelen şey bu soruların mantıktan yoksun olmadığıdır. Fakat satır aralarını dikkatlice okursanız soruların temelini oluşturan varsayımların yanlış ve aldatmaca olduğunu görürsünüz. Özellikle de Cemal Mübarek'in normal vatandaş olduğu ve cumhurbaşkanlığı makamı için diğerleriyle yarışma hakkının bulunduğu iddiası. Keza kendisinin ve diğerlerinin özgür ve nezih demokrasi gölgesinde seçim sandıklarına gideceği sözü de öyle. Oğul Mübarek'in seçimlerde başka partilerden kendisini aday göstereceği yönündeki temel varsayımı ise dikkate almayın. Zira birçokları böyle bir şeyin yaşanmayacağını, Başkan Mübarek'in altıncı kez kendisini aday göstereceğini, son zamanlarda yaptığı geziler ve turların buna zemin hazırladığını düşünüyor.

Bu sorulara vereceğim cevap 'Cemal Mübarek'in normal bir insan ancak sıra dışı bir vatandaş olduğu' şeklindedir. Mübarek, Mısır'daki milyonlarca genç gibi normal bir insandır. İnsani düzeyde iyi özellikleri olması gerekir. Fakat ülkede bütün dizginleri elinde tutan devlet başkanının oğlu olması gibi temel bir sebepten dolayı sıra dışı bir vatandaştır. Bu durum kendisine siyasi sahnede ilk sırada yer alma imkânı veriyor, kendisini siyasi karar organına ortak kılıyor. Hareket ettiğinde beraberinde bir grup bakan eşlik ediyor ve tabiatıyla onların önünde yer alıyor. Konuştuğu zaman bir siyaset organı olarak konuşuyor. Bunların yanı sıra güvenlik araçlarının ön sıralarda yer aldığı konvoy içinde bir yerden bir yere gidiyor. Hareketi sırasında havadan ve karadan özel güvenlik önlemleri alınıyor. Gitmek istediği her yerin tam güvenli olması, yürütmenin ve popüler isimlerin kapıda kendisini ve işaretini bekler vaziyette bulunması gerekiyor. Mısır dışındaki yolculuklarının ise sınırları bilinemez siyasi, güvenlik ve mali başka düzenlemeleri var. Ayrıca bunların dışında etrafını kuşatan özel müstesna şartlar. Bu durum bizlere Cemal Mübarek'in sıradan bir vatandaş olarak nitelenmesine yol açan kriteri sorgulamaya götürüyor. Etrafını kuşatan bu düzenlemeler ile Mısır'da normal bir vatandaş arasında nasıl bir müşterek var!

Akılsızlık bununla da sınırlı kalmıyor. Kendisinin ve diğer aday akranlarının özgür ve nezih demokrat seçimlerde sandıklara gideceği sözünü de kapsıyor. Sebep sadece Mısır'ın 1952 Temmuz devriminden bu yana halkın katılım ve sorgulama hakkı bir yana, iktidar değişimine yol açacak gerçek demokratik seçimler görmemesi değil. Gerçi ortada ülkenin 1960'lı yıllarda kısmen serbest seçimler gördüğünü ifade edenler olacaktır. Fakat bu demokratik bir durum değil, demokratik bir andı sadece. Sonra istisnalar kaideyi bozmaz.

Diğer yandan Ulusal Parti'nin son otuz yıl boyunca iktidarı tekeline alması partinin yürütme organlarına bir nevi nüfuz etmesini sağladı. Şöyle ki parti halk desteğine değil, bu organların desteğine dayanır oldu. Bu ise nezih seçimlerin yapılmasını engelleyen bir engel oluşturuyor. Bu durum, sandıklara başvurma düşüncesini pratikte yaşananlarla hiçbir ilişkisi olmayan boş sözlerden ve medya gürültüsünden ibaret kılıyor. Katar gazetesi El Şark, Mısırlı yazar, 15 Mart 2010

ZAMAN