Romana Rubeo’nun The Palestine Chronicle’da yayınlanan yazısı, Haksöz Haber tarafından tercüme edilmiştir.

3 Kasım Pazartesi günü, bir grup İsrailli asker, Batı Kudüs'teki Yüksek Mahkeme binasının önünde siyah maskeler takmış olarak duruyordu. Orada özür dilemek için bulunmuyorlardı; kendilerini savunmak için oradaydılar.

Kötü şöhretli Sde Teiman hapishanesinde Filistinli bir tutukluya işkence ve tecavüz etmekle suçlanan askerler, yaptıkları için “minnettarlık” talep ettiler.

“Takdir yerine suçlamalar aldık” dedi biri meydan okurcasına. İsrail medyası olayı haber yaparken, Batı medyası çoğunlukla görmezden geldi.

Aynı askerler, Sde Teiman'da Filistinli tutukluların soyulduğu, dövüldüğü ve cinsel saldırıya uğradığı video kanıtlarının ortaya çıkmasının ardından İsrail savcılarının 2024'te isteksizce açtığı bir ceza davasının parçası.

Bir Filistinli erkek, şiddetli cinsel istismara uygun yaralanmalarla, yedi kaburga kemiği kırık ve rektal yırtıkla hastaneye kaldırıldı.

The Times of Israel, beş yedek askerin “ağır istismar” suçlamasıyla yargılandığını bildirirken, diğer kaynaklar tesis içinde sodomi yapıldığına dair kanıtlara atıfta bulundu.

Ancak Batı medyasında tecavüz kelimesi neredeyse hiç geçmedi. Manşetler, cinsel işkence işyerinde yapılan bir suistimalmiş gibi “istismar” veya “kötü muamele”den bahsediyordu.

Bu sessizliği, 7 Ekim'de İsrail'in Hamas savaşçılarını “toplu tecavüz” ile suçladığı olayın her yerde yer alan haberleriyle karşılaştırın. Hala kanıtlanmamış olan bu iddialar, İsrail'in Gazze'deki yok etme kampanyasının ahlaki temeli haline geldi.

Siyaset bilimci Norman Finkelstein, Amerikalı gazeteci Candace Owens ile yaptığı son röportajda, İsrail'in iddialarını “soykırımcı zulüm propagandası” olarak nitelendirdi.

O gün çekilen 5000'den fazla fotoğraf ve 50 saatlik video görüntüsünü inceleyen Finkelstein, “tek bir tecavüzün bile kanıtı bulunmadığını” söyledi. Yine de Batı medyası tarafından sonsuza dek tekrarlanan bu doğrulanmamış hikâyeler, tüm bir halkı insanlık dışı olarak göstermeye ve 68.000'den fazla Filistinlinin öldürülmesini meşrulaştırmaya yetti.

Aralık 2023'te New York Times, “Sözsüz Çığlıklar: Hamas 7 Ekim'de Cinsel Şiddeti Nasıl Silah Olarak Kullandı” başlıklı kapsamlı bir araştırma yayınladı.

Makale, Hamas savaşçılarının saldırı sırasında İsrailli kadınlara sistematik olarak tecavüz ettiğini iddia ediyordu. Makalenin sayfaları, ayrıntılı açıklamalar ve korkunç görüntülerle doluydu. Haber, isimsiz tanıkların ifadeleri, doğrulanmamış videolar ve ikinci elden tanıklıklara dayanıyordu, ancak toplu tecavüzün kesin kanıtı olarak sunuluyordu.

Birkaç gün içinde, bu haber uluslararası gündemi şekillendirdi. Ardından ABD Başkanı Joe Biden, Avrupalı liderler ve önde gelen feministler, Hamas'ı kınamak ve İsrail'in “misillemesini” ahlaki olarak haklı çıkarmak için Times'ın haberini referans gösterdi.

Ancak gazeteciler ve akademisyenler kanıtları incelemeye başladığında, haber çürüdü. Adli tıp uzmanları tecavüzün fiziksel kanıtını bulamadı. Times'ın aktardığı sözde tanıkların birçoğu birbiriyle çelişiyordu veya daha sonra itibarını yitirdi.

Nisan 2024'te, 50'den fazla gazetecilik profesörü, makalenin kaynakları ve editoryal sürecinin bağımsız bir şekilde incelenmesini talep eden açık bir mektup gönderdi. Washington Post, Times haber odası içindeki iç anlaşmazlıkları haber yaptı; gazeteciler, makalenin siyasi beklentileri karşılamak için “aceleyle” yazıldığını söylediler.

Bu arada, video kanıtları, tıbbi raporlar ve adli işlemlerle desteklenen bir İsrail zulmü olan Sde Teiman skandalı, Times'ın haberinin aldığı ilginin binde birini bile görmedi. Bu dengesizlik sadece dilbilimsel değil. Yapısal bir dengesizlik ve Batı'nın savaş haberlerinde insan değerinin hiyerarşisini yansıtıyor.

“Zulüm propagandası” işte böyle işliyor. İşlevini yerine getirmek için yalanlara gerek yok, sadece seçici gerçeklere ihtiyaç var. Hamas'ın tecavüz iddialarını doğrulanmamış halde tekrar ederken, doğrulanmış İsrail cinsel suçlarını önemsizleştirerek, Batı medyası gazeteciliği bir savaş silahına dönüştürdü.

* Romana Rubeo, İtalyan yazar ve The Palestine Chronicle'ın genel yayın yönetmenidir. Makaleleri birçok çevrimiçi gazete ve akademik dergide yayınlanmıştır. Yabancı Diller ve Edebiyat alanında yüksek lisans derecesine sahiptir ve görsel-işitsel ve gazetecilik çevirisi konusunda uzmanlaşmıştır.