Alevi yazar Samar Yazbek öyküleri ve şiirleri ile son on yılda Suriye edebiyatında kendine önemli yer edinmiş bir kalem; devlet televizyonundaki söyleşi programıyla ülke çapında tanınan bir sima. Yazbek aynı zamanda ayaklanmanın ilk günlerinde ailesi tarafından evlatlıktan reddedilme ve çevresinde kara koyun ilan edilme pahasına rejime karşı duran ender Alevi aydınlardan biri. 42 yaşındaki yazar, Mart 2011 ile Temmuz 2011 arasında, hayatının akışını tamamen alt üst eden yüz günü “Çapraz Ateşte Bir Kadın” kitabında anlattı. Ülkenin önde gelen Alevi ailelerinden birinde yetişen Yazbek, katıldığı ilk gösteriyi şöyle hatırlıyor:

“Ayakta duruyorduk ve birden bir keskin nişancı ateş açmaya başladı. Bir kişi öldü, adam bir santimetre bile uzağımda değildi. Hayatımda ilk kez birinin öldüğünü gördüm. Onu kucağıma aldım. Protestocular silahsızdı, ellerinde sadece gül tutuyorlardı...”

Yazbek işte o anda yaşananları belgelemeye karar verdiğini söylüyor. Kitabında da Suriye’de, kuşatma altındaki köyler ve baskınların düzenlendiği mahallelerde yaptığı bu tehlikeli yolculuğun günlüğünü tutuyor. Yazbek, kim olduğu anlaşılmasın diye çoğu zaman başörtüsü taktığını anlatıyor. Yazar, bir yandan güvenlik güçlerinin “Ölüme hayır. Yaşama Evet” pankartları taşıyan Sünni kadın göstericilere saldırdığına şahit olurken, Alevi kadınların gizlice buluşup Esed karşıtı şarkılar söylemesine de tanıklık ediyor... Facebook’ta muhaliflere desteğini ilan edince, güvenlik güçleri Şam’daki evini basıyor ve Yazbek’ten rejime desteğini açıklamasını istiyor. “Hayır” yanıtını verince Yazbek, gözleri bağlanıp gizli bir gözaltı merkezine götürülüyor. Hatta ilk yumruğu atan polis görevlisinin sözlü tacizine uğruyor. Evinin yakınlarında onu hain ilan eden ve öldürülmesi çağrısında bulunan el ilanları dağıtılıyor. Hatta çocukluk arkadaşı bile “Sevgili hain, Tanrı bile Esed’den yana” yazan bir SMS gönderiyor. Sonunda 17 yaşındaki kızını yanına alıp ülkesini terk ederek Paris’e yerleşiyor.

TARAF