Hamza Türkmen’in yazısı:

Yeni kurulan Cumhuriyet’te olumsuz gidişattan rahatsız olan medrese ahalisi ve Müslüman eşraf birçok şehirde birbirinden irtibatsız ve plansız da olsa tepkiler göstermişlerdir. Bu tepkilerin en önemlisi ise bir Nakşî şeyhi olan Şeyh Said tarafından gösterildi. O 1924’te kendi tekke ve medrese bağlıları ve diğer özel davetlilerle Erzurum Tekman kasabasında kötü gidişe hal çaresi aramaya dönük kongre tarzında bir toplantı yapmıştı. Ama Hilafetin 3 Mart 1924’de hükümsüz kılınması ve yeni Cumhuriyet subayları, bürokratları ve ailelerinden başlamak üzere balolar düzenlenmesi, çiftlerin birlikte dansı, içki meclisleri ve asortikleşen giyim tarzları İslami hassasiyet taşıyan insanları oldukça rahatsız ediyordu. Bu yaşam tarzının İstanbul basınında övülmesi ve laiklik istemleri oldukça tepki topluyordu.  Ve kırsal kesimin ilk tepkisi doğudan geldi. 4 Ocak 1925 tarihinde Şuşar’ın Kırıkhan köyünde bazı aşiret reisleri, medrese, Nakşibendî temsilcileri ve bölge eşrafı ile yapılan toplantıda gösterilen tepki ve kıyamla ilgili kaleme alınan kararda Şeyh Said Arapça olarak şunları yazmıştı:

“Kurulduğu günden beri din-i mübin-i Ahmedi’nin temellerini yıkmaya çalışan Türk Cumhuriyeti Reisi Mustafa Kemal ve arkadaşlarının Kur’an ahkâmına aykırı hareket ederek, Allah ve peygamberi inkâr ettikleri ve Halife-i İslam’ı sürdükleri için gayri meşru olan bu idarenin yıkılmasının bütün İslamlar üzerine farz olduğunu, Cumhuriyet’in başında bulunan ve Cumhuriyet’e tabi olanların mal ve canlarının şeriat-ı gara-yı Ahmediyye’ye göre helal olduğu…”

Yazının devamı için tıklayınız>>>