Selahaddin E. Çakırgil’in yazısı:
11 Aralık tarihli ve ‘Kafkasya taşfırın gibidir; geç ısınır, geç soğur..’ başlıklı yazıda işlenen konunun ‘turancılık’la ilişkilendirilebilecek taraflarına değinilmesi, bugünkü yazıya kalmıştı. Ama, Başkan Erdoğan’ın Bakû’da okuduğu bir şiir çarpıtılarak, İran’ın toprak bütünlüğüne saygısızlık sayılınca; o konuyu inşallah yarına bırakalım.. Ve hemen belirtelim ki, o ‘geç ısınma’,meğer İran yönetimi için söz konusuymuş. İnşaallah, geç değil, hemen soğur.
İran’ın, o şiirden öylesine çarpık bir mânâ çıkaracağı hiç mi hiç beklenmezdi, amma o da oldu.
Anlaşılıyor ki, İran yönetimi, Azerbaycan Cumhûriyeti sınırları içinde yer alan Müslüman beldelerinin kurtarılmasında hiçbir olumlu rolünün olmayışından ziyade; Türkiye’nin, bu yerlerin Ermenistan işgalinden kurtarılmasındaki etkisinin ezikliğini yaşamış ve yaşıyor, hâlen de.. Ve ‘kaybeden taraf’ hissiyatına kapılmış vaziyette..
Ayrıca, Azerbaycan Cumhuriyeti’ndeki 8-9 milyon Azerî türkü ile İran’daki genel nüfus içinde onlarca milyon oldukları tahmin edilen Azerî türkleri arasında bir gönül ve duygu birliği de rahatsızlık meydana getirmiş..