Renk renk çoğalıyor kahırlar

Tuğyan kokan şehirlerde

Kimse kalbinin ırmaklarına bakmıyor

İnsanlar ceplerine bakıp ağlıyor

Ölümler dünyanın bir hiç olduğunu hatırlatmıyor

Avuçlarda eriyor borsa

Kıvrım kıvrım bükülen ruhlar

Takınarak şuh kahkahaları

Şehrin sokaklarında

Akrep sokumları

Köşe başlarında veba şölenleri

Kekeme sesler sağanağında

Şehrin ölümünü başlatan insanlar

Koyunlarında çokça günahı çoğaltıyorlar

Gençlerin göğüslerinde cam kesikleri

Burunlarında halkalar kulakları küpeli

Ne soru ne cevap gözleri

Çokça şizofren halleri

Dissosiyatif kimlikleri

Sadece yüreği ile bakan haykırdı

İnandığım en güzel yalan bitti                                         

Ruhunu satmış şehirlerde

Yorgun ve dalgın insanlar

Sonu hüsranla biten rüyalar görüyorlar

Yosun tutmuş sular gibi

Durgun ve zavallı

İşte ahval

Ruhun tarihi ve oyunbozan ölüm  unutuldu

Müsvedde insanların elinde nara atan hayat

Ey uçurumların kenarında şifa arayan zat

Eriyip benzeşme başkalarına

Varlığın kokusunu çek içine kendin ol

Söz dağları gezdir sırtında

Hakikatin yolunda kaim ol