Gazze Şeridi 15 yıldır İsrail'in ablukası altında. Temel yaşam maddelerine muhtaç insanlar İsrail terörü karşısında hayata tutunmaya çalışıyor.

"Annem, canım annem,
bu satırları yazdığım annem!
Hangi postacı getirecek sana bu mektubu?
Kara yolları kapalı, hava yolları kapalı,
deniz yolları kapalı...
Ufuk gibi..."

Gazze'ye uygulanan 15 yıllık ablukanın özeti bu dizeler, Filistinli şair Mahmud Derviş'e ait.

Temel insani ihtiyaçlar karşılanamıyor

Nüfusunun neredeyse yarısı çocuk olan Gazze’de çocukların yaşıtları gibi rüyaları yok. İsrail tonlarca bomba yağdırırken, onlar hayata pamuk ipliğiyle tutunuyor.

Gazze Şeridi'ne temel yaşam malzemelerinin girişi yasak. Evler, okullar, hastaneler harabeye dönmüş durumda. Bölgede yaşayanlar içme suyu ve elektrik bulmakta güçlük çekiyor.

Yılda 5 bin çocuk doğuyor fakat küvez olmadığı için bu çocukların 400'ü doğar doğmaz hayatını kaybediyor.

Abluka 2007'de başladı

2005 yılına kadar Gazze'de yaşayan Yahudi yerleşimciler dönemin başbakanı Ariel Şaron tarafından işgal altında bulunan Batı Şeria'daki Filistin topraklarına yerleştirildi. Ardından Filistin'de gerçekleşen seçimlerde Hamas’ın seçilmesiyle İsrail, Gazze'deki baskısını artırdı.

2007'de Filistin ile İsrail arasında bir ateşkes imzalandı. 2008 yılının aralık ayında İsrail'in saldırıları yeniden başladı. Çoğu kadın, çocuk ve yaşlı 1400 Filistinli hayatını kaybetti.

İsrail'in Gazze'ye uyguladığı yaptırımlar 2007'de kara ablukası ile başlayıp deniz ablukasıyla şiddeti artırılarak devam etti.

2014'te ise İsrail’in saldırılarında 2 bin 200 kişi yaşamını yitirdi.

Uluslararası toplum İsrail zulmüne sessiz

Dünya, İsrail'in Gazze'ye uyguladığı abluka karşısında sessiz. Her ne kadar yazılı ve sözlü kınamalar yapılıyorsa da bunların herhangi bir yaptırım etkisi yok. Türkiye ve hala vicdanı olan birkaç ülke dışında Gazze'ye sahip çıkan da...

Gazze, iki binli yıllarda İslam coğrafyasının kalbindeki yara...

Her şeye rağmen çocuklar umut arıyor

Çocukların her şeye rağmen umut aradıkları, evsiz de, yurtsuz da, barksız da kalsalar oyun oynadıkları bir coğrafya Gazze...

Filistinli şair Mahmud Derviş'in "Sürgünden Mektup"unda dediği gibi:

"Annem, babam, kardeşlerim, dostlarım,
belki hayattasınız,
belki ölü.
Belki de nerede olduğunuz belli değil,
benim gibi.

İnsanın ne değeri olabilir;
evsiz barksız,
yersiz yurtsuz,
bayraksız,
ne değeri?"