Dil ve Tahakküm başlıklı sunumunda yazar öncelikle söz konusu kavramlar üzerine detaylı bir bilgilendirme yaparak dilin farklı tanımlarına yer verdi.
Nihai manada dilin yek diğerinde bir düşünme konusu meydana getiren sistem olduğuna vurgu yaptı. Bu manada dilin bir çağrı ve davet niteliği üzerinde durdu. Dil kullanımında öznenin kendi eminliğini ya da kesinliğini tartışma konusu yapmanın ahlakî yanına değindi. Süphandağı'na göre kesinlikten ödün vermiş dil, karşısındakine muhtemel haklılık alanı açar. Bu durum ise öznenin kesinliğin otoritesinden alacağı muhtemel payı dışarıda tutar. Bu ufukta gerek gündelik, gerekse entelektüel dilin tanımlayıcı ve yargılayıcı yönü de askıya alınmış olur.
Yazar, daraltıcı ve azaltıcı tarafıyla tanımlamanın, muhatabın muhtemel farklı var oluş biçimlerini görmezden gelmesini bir tür tahakküm şeklinde ele aldı. Bunun hakikatin temellük edilmesini veya inhisar altına alınmasını doğurduğunu belirtti.
“Örneğin birinin sabırlı davranışını görüyor ve ona "sabırlı biri" diyoruz. Oysa bu davranışı, "bana sabırlı göründü" dediğimizde daha gerçekçi bir dil kullanmış oluruz. Nihayetinde onun bütün bir hayat boyunca ne tür biri olduğu konusunda herhangi bir eminlikten söz edemeyiz. Kolay yoldan olumlu olumsuz etiketlerle başkasını zihnimizde adeta bir hapishane hücresine tıkıyoruz. Böylece onun muhtemel başkalığını yadsıyoruz” diyen yazar bu manada buyurgan ve mutlakçı bir dile karşı özgürleştirici söylemi öne çıkarmayı yeğlediğini ifade etti. Dilin özenli ve dikkatli kullanımının bu bağlamda önemine sıkılıkla vurgu yaptı.
Program soru-cevap faslının ardından sona erdi.