Zindan Mektupları -7

Bünyamin Doğruer

Sensizim anne

boğmasın beni bu karanlık

bu hasret öldürmesin

gecede ay büyür burada gözyaşı

ayrılık yağmurları indi sevdama

karanfiller tedirgin zindanımda

bir ince çizgidir yaşamak bıçak sırtında

bir kavga bir kurşun bir yara var hayatımda

gözlerim hep seni arıyor

yangın soluğumla

tutuşan özlemimle

suskun bir savaşçı gibi öylece baksam gözlerine

sahi savaşçılar suskunmudur anne

avuçlarımda ateş taşıyorum

anamın ak sütü gibi ak sevda

ayağa kalkarmı

kavuşurmu dost sıcaklığında eller

ben zulmün düşmanıyım kardeşim

tutsaklığın

ben mazlumların diliyim

güneşi özlerim

ve yaralı kuşları

baktığım her aynada zindan görüntüsü

haziransa sisler içindeydi

bilirim dayanılmaz köhne bir umuda

ince bir hüzün dumanı kuşatır içimi