Yağmur Yağıyor

Bünyamin Doğruer

Yağmur yağıyor

Radyoda içli bir gurbet türküsü

Saçlarım değil hatıralarım ıslanıyor

Zaman habire dönüyor dönüyor

Bir yumruk gibi oturuyor göğüs kafesime

Gece gibi bir yağmur yağıyor

Yağmurun hüzünlü sesi kulaklarımda

Yetimliğim dört bir yanımı sarıyor

İçimde bir dünya kabarıyor

Sokaklar zambak kokmuyor bu yağmurda

Sükûtum gittikçe ağırlaşıyor

Yüreğim delik deşik yağmur uzunca yağıyor

Gecenin tövbe gövdesine yaslanıyorum

Meğer şifa imiş bana bütün dertlerim

Farkındayım hüzne bulaşmış kalbim

Yağmurla ısınacak üşüyen ellerim

Bu ne hal

İçimdeki renkler birbirini vuruyor

Anneler sinir krizinde saçlarını yoluyor

Dünya dolaşıyor elime ayağıma

Sanki boğularak uyanıyorum sabaha

Yağmur yağıyor

Hışımla öpüyorum avucumdaki yağmur damlalarını

Bir ayet gibi kalbime süzülen yağmur

Yağmur ki Allah ile ahdi yepyeni

Kalbim ah kalbim bir tufan gibi 

Bir o kadar saf çocuk

Yağmur usul usul yağıyor

Yüreğimi ince bir sızı kaplıyor

Artık gözyaşlarımı yağmura katabilirim

Ve bir ırmak dönüyor damarlarımda

Mahzun coğrafyamın sokaklarında

Çoğalan yağmurlar altında çatılmış kaşlarımla

Sabırla yürüyorum Ortadoğu sokaklarında

Yağmur yağıyor sessiz sessiz

Düşlerime sokuluyor Gazze'nin çocukları

Onların üzüm gözlerine tutunuyorum

Kıyamlar serpiyorum sevdanın gövdesine