Ölümler Topluyorum

Bünyamin Doğruer

Gecenin bir saatinde vurulunca

Yarasını ve çocuğunu öpen anne

Güllerin kanı sızar süzülür saçları toprağın

Issız bir geceye çocuklar ağladığında

Minicik bedenleri can verir vahşi tırnaklar altında

Ağır bir kuşatmayla geliyor kış

Çocuk yanaklarını yalıyor bombalar

Orada kıtlığın ateşiyle yanan insanlar

Kar yağar üşür akşamlar

Söylenir öfkelerin yorgun türküsü

Yürüyen ayaklar birden burkuluverdi

Dağlar sancılar içinde

İçimde yaralı çocuk sesleri

Bedeni sularımdan çekilince

Toprağın kucağında erir bir güneş

Yüreğimde kurşun yarası

Ölen bedenim, öldürülen biz

Bu sessizlik kahırdır

Susanların suratlarında kanlı bir leke

Uçaklarla ölüm iniyor, küfür iniyor

Siyaha çaldı gökyüzü

Zulmün ve çaresizliğin barınağı olmuşsan

Ağla ağla ağla Müslüman

Bir çağ ki kapkara

Ölümler topluyorum tüm ağızlardan

Küfrün her zaman yaptığı aynı katliam

Uçaklarla ölüm iniyor, küfür iniyor

Sabah akşam sabah akşam

Ölümler topluyorum tüm ağızlardan