Öfkemiz Derin

Bünyamin Doğruer

Filistin’de Kış güneşi vururken zeytinliklere

Yüreğimizi kanatıyor patlayan bombalar

Solarken yıldızlar çocuklar ölünce

Derin bir öfke var kalbimizde

Susmaları bırakın

Katledilen bebeklerin ellerinden aşağıya

Kayıp giden Müslüman yüzler

Allah için kalkın ayağa

Bu yangın geceler

Dönsün aydınlığa

Öfke öfke nehir olup

Akıp gidelim kutlu sevdaya

Yeniden yazılacak bu kadim destan

Fecrin alnında bembeyaz kuşlar

Şehitlere doymayan topraktan

Muştular devşirecek

İnançla aşkla umutla

Öfkeni öfkeme ekle

Ve haykır karanlık suratlara

Şehadete hazır yürekler

Karacak toprağı adalet mayasıyla

Yaşamak ve yaşatmak için insanca

Gazze’de iman desenli umutla

Direniş var, kahramanlık var

Kahhar ve muntakim olan Allah katında

Cihadımıza seyirci kalanlar utansın

Çıkarlar adına onursuz

Dengeler adına şahsiyetsiz olanlar

Korksunlar Kudüs’ün damarlarına kan veren direniş erlerinden

Korksunlar derin öfkemizden