Mülteci Çocuk

Bünyamin Doğruer

Gözyaşlarımda saklı

Yalnız başına zulmün ortasında kalan

Yağmur nakışlı mülteci çocuk çığlıkları

Kimseler değil deniz kucaklıyor seni

Bir vicdansızlık ki yayılıyor acılar

Karada denizde göçmen kuş cesetleri

Ölen yalnız çocuklar mı kardeşlik mi iyilik mi

Gözyaşı olup geçerken dikenli telleri

Kör kaldı insan hakları havarileri

 

Mavilerden türküler yakayım sana ey çocuk

Fırtınanın yağmurun çamurlara gömdüğü

Çıplak ayaklarından çekip aldı bu merhametsiz çağ

Nar çiçeği hıncınla titreyen bedenini

Hangi aşk saracak

 

Ey ç ocuk  soluduğun biber gazıyla

Tuz buz oldu her şey dünyada

Işık ve mermilerin gecesinde

Trajik bir ölüme takıldı ayağın

Yağan kar tir tir titriyordu

Annenin gözleri ırmaklar gibi akıyordu

Güneşsiz bir günde kapkara yalnızlıkta

Mülteci çocuk öldü

Göremeyecek artık baharı

Bahçelerden koparılmış bir çiçekte

 

Şimdi ey kardeşlerim bir kılıç gibi olmalıyız

Öfkeden…