Kahır

Hatice Kübra Baytap

 Dört yuvarlar üzerinde bayram ateşine girişim
 Uyutulmuşluğa sanılan zihinlere
 Bir kıyam daha mı?
 Soykırım denilecek boyutta
 Baharın gelişine hoş geldin diyemeden
 Şarlatanlarca yolmaya çalışıldı güller
 Oysa ayıklanan dikenler oldu kendi sayelerinde

 Bir bayramdır ki kutlanan
 Özgürlük adına
 Omuzlar birleşirken
 Adımlar basmasın mayına

 Zihniyetsiz var olandan bilirim
 Direnişe tahammülsüzlüğün gülüdür darağacı
 Küs çiçeği misali boyun eğdikçe
 Yakılan ateşler ifadesiz kalır sallanır dar...
 Dibine meyvesi düşmez ama
 Oyuna gelmişliğin hükmü sarkar belki
 Ancak bu da yetersizdir
 Mahzun olduğu kadar saflığın bedeli ağır olur

 Kurtlarla dansın isyana getiresi
 Halkın buzdağları çözümüyle sonuçlanır
 Kardelenler dahi güneşe  yeltenir
 Her mevsimi bahar nezdinde yaşamak
 Dilenen buysa
 Önce zincirleri kırmak...

 İffetin içine iffeti gizlemek değil maksat
 Düşüncelere yönelik yolsuzluk
 Demokrasinin böylesi
 İmalı tebessümle karşılanır ancak

       Hoş gel bahar bize de
       Hicabım esmedikçe
       Varlığın yalnızca zihnimde