Gün Vuracak

Bünyamin Doğruer

Doğacaktır bir gün elbet

En zifiri geceden

Dökülen şehit kanlarından

Kaybettiğimiz savaşlardan

Gözyaşlarımızdan

Kurumuş güz çiçeklerinden

Harabeye dönen şehirlerimizden

Gür kayalara vuran öfkeli dalgalardan

Kesilen zeytin ağaçlarından

Derdimize deva kıyamımızdan

Yaslandığımız muntakim olan Rabbimizden

Çıkıp gelecek zafer

Biliyorum

Bitmeyen sevdamız dal verecek

Uzanacağız bir sabah kökü sağlam çınara

Tarihin akışını duyacağız

İlk yaz yağmurları gibi yağacağız

Düşsek de toprağa bir bir Gazze’de 

Kurşunlara direnen bedenlerimizle

İnatla kıyamlar ekeceğiz umudun toprağına

Zalimler imanımızı vuramayacaklar

Dimdik duruyoruz sabrın yanıbaşında

Hiçbir acıya aldırmadan

Zaman bir kapı aralayacak zafere

O kapıdan sızacak özgürlüğün ışığı

Onurlu kavgamızın akşamlarında

Tükenmez inancımız taşacak yarınlara

Gün vuracak yiğidim hüzünlü yüreklere

Zulümlere başkaldıran coğrafyamın toprağına

Moro’ya, Doğu Türkistan’a 

Irmaklarımızın suyu gürül gürül akacak

Mor dağlardan fışkıracak çiçeklerimiz

Biz sevdalı biz öfkeliyiz

Biz inancımızı pusat gibi kuşanırız

Biz direniş erleri hep gökyüzüne bakarız

Biz hiç ama hiç kimseye değil

Tek Samed olan Allah'a el açarız