Şehit Fatma’nın aziz hatırasına…
Ben Fatma Hacici
Ben Kudüs hüzün şehri
Ben yıllarca kanayan yarayım
Barikatların kuşatmaların ortasında
Ben kan deryasında boğulanım
Ben ümmetin gözlerinde yaşım
Ben gözlerinden direnişler bağışlayıp
Şam kapısında yirmi kurşunla vurulanım
Seni seviyorum Kudüs’üm
Seni seviyorum Filistin’im
Ben direnişin ateşini yakan şehidim
Kudüs’ün kalbindeki umut düşüm
Ey unutulan sevdam
Yalnızlığın hüznüyle için için ağlayan
Korkuyu kalleşliği alnına yapıştıran Siyonistler
Sandığınız kadar güçlü değil kardeşim buna inan
Müslümanların perişanlığıdır o alçakları güçlü kılan
Ben Fatma Hacici
On altı yaşındayım
Hüzünlü kapıların arkasında hep ağladım
Ve şehadet şerbetini içip Rabbime kanatlandım
Ey kardeşlerim
Kudüs’ün kanayan çığlığına kulak verin
Mor dağlar gibi yüzü solmuş
Temelleri kazılarla oyulmuş
Etrafında yalnızlıkların aktığı Kudüs’ü
İmanınız namusunuz bilin
Ey Fatma Hacici
Bir sevdadır senden kalan
Hüzün yağmurları altında
Kudüs’çe bakan gözlerinden
Ebediyete uçar Filistin kuşları
Ey Fatma
Ey gözlerinden direnişler bağışlayan
Şehit olarak girdin Şam kapısından
Güllerin tek tek vurulduğu kapıdan