Gittiler

Bünyamin Doğruer

Ahidlerini yerine getirenlere…

 

Güneşi değdirip alınlarına

Aşk yolunda dağ gibi

Güllerin aydınlığında gittiler

Elleri kıyam demekti

Şehrin üstüne gerilen

 

Bir bütündü onlarda

Düşünce ve eylem

Karanlığın  suratına

Nurdan çizgiler çizen

 

Çöl güneşinde yanıp kavrulan

Bedir’den  Kerbela’dan

Kılıç ve gül

Dar vakitlerde

Bağlılık damarlarından

Süzülüp giden şehitler

 

Gittiler

Kurşun yemiş resimler kaldı elimde

Bir de mavilikler taşıyan sesleri

Ve gül direnişleri

 

Ey dağ rüzgârlarında savrulan

Ey imanın çelikten zırhını kuşanıp

Şehirlere kıvılcımlar saçan

Azalan yağmurlar altında soruyorum

Hangi sularda saklı şimdi

Aşkın bereketi

 

Onlar

Kahpe kurşunları

Kanlarının alevinde erittiler

stikbale açılan kapıdan

Şehadeti içip huzur içinde gittiler