Direnişin Onuru Kudüs

Bünyamin Doğruer

İntifanın çocukları

Yatağına sığmayan bir nehir gibi

Taş tutan elleri

Tutuşturur direnişi

Yürekli yiğitler bahar güneşi

Şehadet rüzgârında çırpınan gövdeleri

Yürekten yüreğe taşır umutları

Yüzyıllık yaramızdan kan damlıyor

Kudüs’ün taş duvarlarına çarpan ses ölüme dair

Ve dünya kadar mahzun Kudüs

İçimin bir yanı yıkık

İçimin bir yanı hep kırık

Kudüs müminlerin ortak kalbi

Peygamberlerin emaneti

Ah Kudüs kalbimin yarası

İnancımın vazgeçilmez sılası

Bir yeryüzü bildirisi

Sevdamın kutlu durağı

Kudüs bir diriliş bir direniş çığlığı

Kan ve ateş çölünün ortasında

İntifadanın gürül gürül akan pınarı

Kudüs acısı yakamızda bir gül gibi

Diyeceğim o ki

Direnişin onurunu alınlarına çatıp

Güzel ölümlere yürüyen Filistin’in çocukları

Tek tek öpüyorum pak alınlarınızı

Mescid-i Aksa’nın güvercinleri suskun

Yalnızlığın desenleri arasında

Sevda soldu imanlar yırtık pırtık oldu

Celadetmi dedin o da çoktan kayboldu

Milyonlarca Müslüman Siyonistlerin elinde oyuncak oldu

Yıllarca kan süzülürken Filistin topraklarına

Ölümcül uykudayız dünyanın dipsiz kuyularında