Ey Türkistanlı
Ey Uygur kardeşim
Sen orada gizli sularda ölüyorsun
Eşkıya bir devletin zulmü altında
Hüzün bulutlarıyla kaplı ufuklarında
Her gün acımasız ölümler giriyor aramıza
Ölümden öte yol yok sanki
Devlet terörü bir alçaklık abidesi
İnsanlık öldü vicdanlar felç
Sesler kısık
Mazlumlar çaresiz
Dünya merhametsiz
Derin bir uykuya dalmış gözlerimiz
Doğu Türkistan mahzun değil mi
Söyle kim uyandıracak kalpleri
Baharı kışa çevrilmiş bir ömrün sahipleri
Yapayalnız ağlar kardeşlerim
Gözyaşlarımdan bir ırmak akar yaralı
Orada sular çırpınır
Canlarım kıyım içinde
Akıtılan kanlar ile
Zulmün kara çukurlarında üşür toprak
Bu kızıl kin altında
Eziliyor ömürsüz narin kelebekler
Birikiyor elimizde kanlı giysili resimler
Zulmün kızıl saçlarından kim tutacak
Üzerinde olup bitenlere şahit topraklar
Şanlı kıyamı ne zaman doğuracak