Hamza Türkmen / Haksöz Haber

Büyüme çağımızda öncelikli kutsallarımızdan birisi de, cuma akşamları belirli sûreleri yüzünden veya ezbere okunan Kur’an mushafı idi. Kendi tarihi zaaflarımız vardı; ancak egemen Batı’nın coğrafyalarımızdaki işbirlikçileri eliyle oluşturduğu yabancılaşma anaforu daha yakıcıydı.

Ama mushafın sayfalarını bir gün anlamaya çalıştığımızda ve tanıştığımızda onun yaşayan taşıyıcılarıyla, fıtri olan adalet ve özgürlük arayışlarımız mecrasına yönelmeye başlamıştı.

Kuşatıldığımız coğrafyamızda yeniden var olmak iradesini kuşanırken ödünç iki kavramla da karşılaşmıştık. Demokrasi ve devrim. Yani demokratik mücadele ve/ya da inkılapçı/devrimci hareket.

İki yol başı, iki umut.

Bu umut kapılarının doğru istikamete açılıp açılmadığını ölçebilecek birikimimiz de henüz olgunlaşmamıştı. Ezilmiş, sindirilmiş yıllardan geliyorduk çünkü…

Kur’an bütünlüğünde bir arınma ve tövbe, Resulullah’ın (s) vahyin doğrultusunda gösterdiği tertil fıkhıyla bir bilinçlenme, tutarlı bir tarih ve toplum değerlendirmesiyle durum muhakemesi, yeniden ıslah ve inşa için sünnetullah’ı kavramak gibi meziyetlere ulaşanlarımızın da kazanımları sonradandı.

Yazının Devamı >>>