Dört büyük Avrupa ülkesi -Britanya, Fransa, Almanya ve İtalya- yaptıkları ekonomik zirvenin kapanış bildirisinde ‘Kapitalizmin finans kurallarının yeniden gözden geçirilmesi’ için en kısa sürede uluslararası bir zirve toplanması çağrısında bulundu. Bu doğal olarak, kapitalist sistemin kökten değiştirilip sosyalist yöntemin yapılandırılmasına yönelik bir çağrı değil.

Bununla birlikte bu çağrı, ileri gelen Avrupa liderlerinin aldığı ve ABD’de yankı bulan dersten uzak değil: Devlet, özel sermaye sahiplerini belirli kuralları gözetmek zorunda bırakmak için müdahale etmeli. ABD’deki finans piyasalarını sarsan ve neredeyse devletin rolünün tamamen yok olduğu büyük finans krizi yaşanmasaydı bu ders alınmayacaktı. Peki büyük Avrupa ülkeleri söz konusu dersi ilkesel olarak uygulamayı kararlaştırdıysa, üçüncü dünya ülkeleri bu dersi alıyor mu?

Üçüncü dünya ülkelerinde devletin ekonomi üzerindeki kontrolünün düzenli biçimde yok edilmesi operasyonu sürüyor. Bu durumu ABD, rejimlere ‘uluslararası para fonu’ IMF yoluyla dayatıyor. Bu fon aslında uluslararası değil; ABD’nin kontrolüne boyun eğmiş durumda. ABD tek başına fon sermayesinin yüzde 40’ına sahip. O halde fon Washington’ın üçüncü dünya ülkelerinde devletin rolünü ortadan kaldırma amacıyla ulusal ekonominin eğilimleri üzerinde tahakküm kurmak için kullandığı bir gerekçe. Fon yönetiminin kullandığı araçların başında, bu ülkelerdeki kamu sektörlerinin parçalanması geliyor. Kilit konumdaki üretim ve hizmet kurumlarının çok ucuz fiyatlarla genelde yabancı şirketler için çalışan özel şirketlere satılması için kamu sektörlerine düzenli özelleştirme programları dayatılıyor. Bunlar arasında eğitim ve sağlık kurumları, elektrik ve su gibi başka temel sosyal hizmetler yer alıyor.

Üçüncü dünya ülkelerinin, IMF’nin temsil ettiği ekonomik sömürüye karşı isyan etme zamanı geldi. Özellikle de finans krizi ABD’nin nüfuzunun geri sayıma girdiğini haber verirken...

(Katar gazetesi Vatan, 7 Ekim 2008)

RADİKAL