Tüketen Toplum, Tükettikçe Tükenen İnsanlık!
Tüketim toplumu varolmak için nesnelere ihtiyaç duyar. Bu ihtiyaç aslında bir yokediştir. Bu zenginlik olarak algılanır. Bu yokediş asıl yokluğun habercisidir. Reklamlar bu zenginliğe işaret eder.
Sinan Ön / Haksöz Haber
“Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin,
Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!” (Tevfik Fikret)
Modern batı toplumunun temel taşlarından biri, Descartes’in “Düşünüyorum öyleyse varım” sloganıdır. Günümüzün modern toplumu ise; “Tüketiyorum öyleyse varım” sloganı ile kendine yol çizmiş gözüküyor. Öyle ki, düşünmek dahi tüketimin bir nesnesidir artık!
Hızlı teknolojik gelişmelerle beraber toplumun tüketim alışkanlıkları da hızla değişir. Tüketim giderek etkin bir ilişki biçimine dönüşür ve sistemli bir etkinlik haline gelir. Nesne, hizmet ve malların çoğaltılması ile oluşan temin edebilme alışkanlığı, insanların ekolojisinde ciddi bir dönüşüme yol açar. İnsanlık çılgınlık ölçüsünde bir tüketim gerçeği ile karşı karşıyadır.
Bu gerçeğin en bariz sonucu, günümüz insanının tüketim nesneleri ile çepeçevre kuşatılmış olmasıdır. İnsanların gündelik alışverişlerini ihtiyaca göre değil yükselen bir değere, gündem olan moda mal ve hizmetlere göre belirlemesi, algılaması ve güdülemesi tüketimi bir var olma modu haline sokmuştur.