Ey ululanan sizler yok musunuz
Bir kaç saruklu başla
Lokum tadında kundaklar
Ana baba kardaş ne varsa
Karanlığa mı gömüldü sanırsınız
Toprak da doyurmaz gözünüzü dağlar da
 
Dicle nehrini bilen anlar
Öyküsünü dinleyen ağlar
 
Bir millet sevdasıdır deniyor akmıyor zaman
Sevdalar bir türlü yer edinmiyor
Kara çalım misali beko'lar ayakta
Mem-u Zin'ler endişeli durakta
Cellât ipi boynuna sarar aslında
Durma öyle melül melül bakma
Bakarsın benliğin elden gitmiş
Vesayet onaylı diplomalar
Ola ki ehliyetsiz kalır ruhsat(an)lar
Direksiyon ellerinde kalır belki ya
Vatan sağ olsun başımızda
Evlat kalmadıktan sonra vatan nasıl sağ kalır ha   
 
Oy gözü karalı peçe
Yüreği yaralı lehçe 
Kaç asır bıçak biler
Yarayı deler deşer
Arş-ı âlâ ki titrer
Vicdanlar titremez mi
Et insan kurumlarının büyük başıdır Kürdistan 
Lanet olsun insan görmez ki halkımı
Oysa insandır insan yaşayan o topraklarda
Akan birkaç damla değil
Irmaklara taşar
Sözler de aksın madem 
Vicdanlar parçalansın
Hâşâ vicdan ne arar et insan kurumunda
 
Boğmaksa dilenen
Boğalım sessizliği
Gömmekse dirileri
Gömülsün oligarşi