Bünyamin Doğruer

Yazarın Tüm Yazıları >

İstiyorum ki

Şubat 2017A+A-

-Düşleri çalınmış, savaşların gölgesinde acının çığlıklarını atan çocuklara-

 

Doğan güneşe bakıp

Parıldıyor bir çocuğun gözleri

İstiyorum ki

Boğulmasın sesi dünyanın karanlık denizinde

O güneş erimesin

Parklar ıssız kalmasın

Dağlar kararmasın

Çocuk mutlu dönsün evine.

 

Ağzında bir tat kalsın

Acıyı bilmeden yaşasın

Zambaklarla dolu bahçede

Kuş sesleri içinde melekli rüyalara dalsın

Gençliği ırmaklar gibi çağıldasın

Aksakallı dedesi tutsun elinden

Sert esen rüzgârların kanı bulaşmasın yüzüne.

 

İstiyorum ki

Annesinin tuzlu gözyaşları akmasın

Vahşi savaşçılar yıldızlarını vurmasın

Gökyüzünden yapılmış dudaklarında sevinç çığlıkları

Kaplasın yüreğimin toprağını.

 

İstiyorum ki

Bir öpücük kondursun yanağıma

Narin sımsıcak elleri bir kelebek gibi konsun alnıma

Burcu burcu bir koku yayılsın ruhuma

Korkutan ve kovulan şeytan dokunmasın ona

Bir atlıkarınca gibi çocuk

Dönüp dursun bağrımda.

 

İstiyorum ki

Karanlık savaşçılar dokunmasın onlara

Oyuncakları kırılmasın

Toprağın göğü kararmasın

Bir gül, rüzgârlara çığlık bırakmasın

Dokunmayın çocuğa o hep çocuk kalsın.

 

BU SAYIDAKİ DİĞER YAZILAR