Atatürk'ü reddeden güruh Türkiye'de hükümet olamaz.

(Coşkun Kırca, Yeni Yüzyıl Gazetesi, 17 Ocak 1996)

Dönemin Türk-İş Genel Sekreteri Şemsi Denizer: Darbe olursa biz destekleriz.

(Hulki Cevizoğlu, 28 Şubat Bir Hükümet Nasıl Devrildi?, s. 110, Beyaz Yayınları)

Refah Partisi'ni kapatarak Anayasa mahkemesi çok önemli bir karar verdi. (...) Mutlu olduk, gurur duyduk.

(Emin Çölaşan, Hürriyet Gazetesi, 17 Ocak 1998)

Ordu demokratik kitle örgütlen gibi çalışıp Refah'ın maskesinin indirilmesine katkıda bulunmuştur.

(CHP lideri Deniz Baykal, Sabah Gazetesi, 18 Haziran 1997)

Herhangi bir güç, lafta istediği kadar bağımsızlıktan ve demokrasiden söz etsin, eğer bugün cephesini 28 Şubat'a ve Ordu'ya karşı çevirmiş ise, emperyalizm ve gericilik tarafından desteklenmektedir. (...) Silahın yoksa yetkin de yoktur. (...) 28 Şubat'ın iki dinamiği vardır. Devlet katındaki dinamik, Türk Silahlı Kuvvetlen ekseninde oluşmuştur. Emekçi dinamiğini ise siyasal düzlemde İşçi Partisi temsil etmiştir.

(Doğu Perinçek, 28 Şubat ve Ordu, s. 9, 110, 13, Kaynak Yayınları)

Bundan sonra İslam'ın neye uyacağı değil, İslam'a neyin uyacağı önemlidir.

(Aydın Menderes'in RP'ye iltihak konuşmasından)

Rejim ile hükümet arasında bir tercihte kalırsam, rejim derim.

(Aydın Menderes'in RP'den ayrılma konuşmasından)

Milyonlarca çocuğunun din eğitimi görmesine ve düşünce yapısının bu eğitime göre şekillenmesine rıza gösteren bir devlet laik olarak nitelendirilemez.

(Vural Savaş, RP'yi kapatma davası iddianamesinden)

İrtica uru kesilip atılmalıdır.

(Coşkun Kırca, Yeni Yüzyıl Gazetesi, 5 Haziran 1997)

İrtica ile mücadele ibadet kadar kutsaldır.

(Güngör Mengi, Sabah Gazetesi, 14 Haziran 1998)

Mümtaz Soysal: Cumhuriyetimize ılımlı İslam bile tehdittir.

(Zaman Gazetesi, 8 Kasım 1998)