Aziz şehit Mutiurrahman Nizami'nin anısına…

 

Kırgınım

Sözünü unutanlara

Kardeşinin elini tutmayanlara

Düşeni kaldırmayanlara

Allah için ağlamayanlara

Zalimin yanında duranlara

Mazluma timsah gözyaşı akıtanlara

Kıyama kalkmayıp bahane satanlara.

 

Bu kırgınlıklarımı Rabbime söyleyeceğim.

 

Ben gidiyorum

Bir fikir bırakarak geride

Acılardan öfke büyüttüm

Direniş adına yaşadım

Heybetli dağların bereketli seslerinde

Fecr ile damar damar iç içe

Ağır sözün gölgesinde

Bir ırmak güzelliğinde yaşadım

 

Ben gidiyorum kardeşlerim

Gözlerimde bin güneşle

Kanlarımızla yeşerecek tohumlar

Boy verecek çınar kökleri

Bir gün kırılacak zulmün çemberi

Sonsuzluk sularına sürdükçe atlarımızı

Ruhumuzu sarıp sarmalar ötelerin alevi

 

Ben gidiyorum

İzzet ve onurla bir tuttum yaşamayı

Sabırlar içtim yudum yudum

Dualar kuşandım sığındım Allah'a

Ve şehadet gömleğini giydirdi bana

Ben gidiyorum bir seher vakti ırmak gibi akarak

O sonsuz nimetler yurduna...