BM'nin 6 Ağustos 1990 tarihinde aldığı 661 sayılı karar gereğince Irak sıkı ekonomik yaptırımlara tâbi tutuldu. Bu uygulama bugün de devam etmekte.

• Her gün ortalama 250 Iraklı doğrudan yaptırımlar sebebiyle hayatını kaybetmekte. (UNICEF, 1998)

• BM Kalkınma Projesi'ne göre toplam nüfusun % 49'u temel ihtiyaçlarını karşılayabilecek bir gelire sahip değil.

• BM İnsani Kalkınma İndeksi'nde Irak'ın yeri 1990 yılında 96. sıradayken, 2.000'de 126. sıraya geriledi.

• Ekim ayında BM Irak program bürosunca teyid edilen 2.84 milyar $ tutarındaki 1.528 insani altyapı projesi kaynak yokluğu dolayısıyla gerçekleştirilememekte.

• Her yedi Iraklı çocuktan biri beş yaşına varmadan ölmekte. Yaptırımların başlamasından sonra Irak'taki ortalama çocuk ölümü sayısı önceki ortalamaya nazaran her ay 5.000'den fazla gerçekleşmekte (UNICEF, 1999).

• Beş yaşın altındaki çocukların %32'si (yaklaşık 960.000 çocuk) kronik kötü beslenme durumu yaşamakta ki, bu rakam 1991'den bu yana %72 artış göstermiş. Çocukların yaklaşık dörtte birinin (%23) vücut yapısı ortalamadan küçük. Küçük yapılı çocuk oranı komşu Ürdün ve Türkiye ortalamasının tam iki katı (UNICEF, 1997).

• BM petrol karşılığı yardım programının tatbikatına göre Irak'ta fert başına düşen günlük gelir yarım dolan bile bulmuyor.

• Körfez Savaşı'nın doğrudan insan sağlığına etkileri nedeniyle 1991'de yaklaşık 110.000 Iraklı sivil hayatını kaybetti (Greenpeace, 1991).

• Eylül 1989'da ishalden ölen Iraklı çocuk sayısı sadece 123 idi. Eylül 2001'de ise sayı 2.932. Buna göre sayı % 2.284 artış göstermiş.

• Irak'ın enerji altyapısını 1190'daki kapasitesine getirebilmek için gerekli para yaklaşık 7 milyar dolan buluyor.

• 1990 Temmuz'u ile 1995 Temmuz'u arasındaki dönemde temel ihtiyaç maddelerinin fiyatı tam 850 kat artmış bulunmakta (Mart 1999 BM raporu).

• Yaklaşık 14 ile 16 milyon arasında Iraklı, yani nüfusun tahminen üçte ikisi, hayatta kalabilmek için gıda yardımına muhtaç (BM insani Yardım Koordinasyonu).