Öcalan, Hizbullah üst düzey yöneticilerinin serbest bırakılmasından son derece rahatsız.

Sadece Hizbullah yöneticilerinin bırakılmasından değil, yakalandığı günden itibaren kendisiyle ilişkilenen kimi subayların Ergenekoncu diye Silivri’ye tıkılmasından da bir o kadar rahatsız.

Ortaya koyduğu komplocu mantığa bakılırsa, Hükümet, PKK’yı tasfiye etmek için Hizbullahçıları bırakırken, Kürt sorununu çözmek isteyen asker kişileri de Ergenekoncu diye yaftalayıp hapse tıkmakla sorunu çözümsüzleştirmek istiyormuş.

Öcalan’ın her iki konudaki rahatsızlığı, ilginçtir, CHP ve MHP kanadı da dahil ulusalcı-statükocuların tezleriyle örtüşüyor. Aradaki tek nüans; ulusalcı-statükocuların Hizbullahçıların Hükümet tarafından kasıtlı olarak seçim öncesi bırakıldığını söylemelerine karşılık Öcalan’ın PKK’yı ‘siyasal İslam’ eliyle kasıtlı olarak tasfiye etmek isteyen bir Hükümet komplosu olarak bunu yorumlaması. Ulusalcı-statükocular Ergenekon olayını, PKK ile cansiperane savaşım veren ve dahası AK Parti’nin yürüttüğü Cumhuriyet karşıtı siyasalara karşı çıkan, açık ifadeyle AK Parti karşıtı kişilerin Ergenekoncu diye suçlanarak içeri tıkıldığını söylerken Öcalan ise içeri tıkılan bu kişilerden bazılarının Kürt sorununun çözümünü istedikleri için hapse tıkıldıklarını söylüyor.

Demokratik açılım sürecinde de, 12 Eylül referandumunda da ulusalcı-statükocu cenah ile Öcalan’ın başını çektiği cenah aynı safa düşmüştü. Şimdi Hizbullahçıların tahliyesi ve Ergenekon davası konusunda duyulan rahatsızlıkta da ortaklaşmaya başladılar.

Öcalan ilk defa bu kadar açık Ergenekon davasına arka çıkıyor.

Kendisine soruyorum: Bizim bilmediğimiz, ama Öcalan’ın yakından bildiği bu Kürt meselesinin çözümünü istedikleri için Silivri’ye tıkılan askeri zevat kimdir?

Öcalan bu konuya bir açıklık getirmezse, PKK-Ergenekon ilişkisi konusunda kafalarda oluşan kuşkuları hem haklılaştırmış, hem de derinleştirmiş olur.

Bu sorumu umarım avukatları Öcalan’a dosdoğru iletirler ve alacakları yanıtı da bizimle paylaşırlar.

Ha, bu arada şu soruya da yanıt verirse memnun olurum: Madem o askeri zevat çözüm istiyordu da niye onca yıl sorunu sürüncemede bıraktılar?

Bütün çözümsüzlüğün adresi olarak Başbakan Erdoğan ve Hükümetini gösteren Öcalan, yakalandığı 1999’dan AK Parti’nin iktidara geldiği 2002 yılına kadar o süreçte sistem içinde mutlak iktidar sahibi olan o kendisiyle ilişkilenen çevrelerin niye çözüme dönük tek somut adım atmadıklarını izah ederse biz de öğrenmiş oluruz.

Bu arada kendilerine hatırlatmış olayım: Sahi siz değil miydiniz, her seferinde silahlı güçlerimizi sınır dışına çekip koşulsuz ateşkes ilan ettiğimiz halde o kaç yıllık süreçte devletin hiçbir adım atmadığını söyleyen?

Öcalan’ın Hizbullahçılara yönelik söylemi, kendi içinde fazlasıyla çelişkili.

Hem “genel af” istemek, hem de Hizbullahçılar salıverildiğinde rahatsızlık duymak, nasıl bir ilkeselliktir acaba?

PKK/BDP çevreleri “genel affı” sadece ve yalnızca kendileri için istiyorlarsa, çıkıp açıklasınlar bilelim. “Genel af” olduğunda, sadece Hizbullahçılar değil, Silivri’dekiler de, başkaları da bırakılırlar. Bundan yana değillerse veya bundan rahatsızlık duyacaklarsa, o zaman nasıl bir af istediklerini yeni formüle etsinler de bilelim.

Diyelim ki, sadece PKK’lılar için af çıkartıldı. Peki bu durumda Öcalan’ın Hizbullahçılar için kullandığı arguman devreye girerse ne olur? Öcalan, nasıl olur da eli kanlı katiller serbest bırakılır diyor. Aynı soru PKK’lılar için sorulduğunda nasıl bir çözüm çıkabilir acaba?

Öcalan, bu çelişkinin farkına varmış olmalı ki, “Bizim içimizde de benzer cinayetleri işleyen varsa onlar da serbest bırakılmasınlar!” diyor. Bunun tespiti Öcalan’ın sandığı kadar kolay değil. Dahası ve en önemlisi, “genel af” söylemiyle de tümden çelişen bir durum.

Öcalan, BDP/DTK çevrelerinin ısrarla dillendirdiği “genel af” formülünü de Hizbullahçılar dolayısıyla kadük hale getirmiş oldu.

STAR