Siyonist düşmanla çekişmemizi bir sınır ihtilafı değil, var olma çekişmesi olarak gören herkes dün mutluluk hissetti. Binyamin Netanyahu liderliğindeki Likud ve Avigdor Lieberman liderliğindeki ‘İsrail Evimiz’ adlı sağcı partiler, dar Siyonist hükümetin kurulmasına yönelik bir protokol imzaladılar. Buna göre, hükümet kurulduğunda Lieberman dışişleri bakanlığını üstlenecek. Sözünü ettiğimiz mutluluk bu iki partinin aşırı sağcı olması, iki devletli çözümü reddetmeleri, Filistinlilere siyasi hakların verilmesine karşı çıkmaları ve onlara sadece ekonomik yardım yapılmasını istemeleri, Golan Tepeleri’nden çekilmeyi reddetmeleri, 1967 sınırlarını dönmemeleri, dönüş hakkını ve Kudüs’ü paylaşmayı reddetmelerinden kaynaklanmıyor. Likud liderinin kendisinin açıkladığı bu ‘hayır’lar, zaten ‘Netanyahu hayırları’ diye biliniyordu.
Onların gelişine mutlu olmamızın gerçek sebebi, İşçi partisi ve Kadima bize barış yanılgısı satanların yokluğu. Bu partiler 15 yıl boyunca Arapları uyuttular, barış yanlısı oldukları ve bu uğurda çalıştıkları izlemini verdiler. Bu Siyonist aldatmacayla birçok yerleşim birimi ve barikat inşa ettiler, daha fazla toprak
istila ettiler, Kudüs’ü Yahudileştirmeye hazırlık olarak yerli nüfusundan boşalttılar, binlerce
Filistinli’yi öldürdüler. Sonuncu katliamsa Gazze holokostuydu. Şimdi 16 uluslararası hukukçu bu holokostu teyit ediyor ve Siyonistlerin savaş suçlusu olarak yargılanmasını istiyor. Dün BM genel sekreterine savaş suçlarının soruşturulmasını talep eden bir protokol sundular.
Gerçekler Siyonist partiler arasında fark olmadığını ifade ediyor. Hepsi de terörist, kanlı ve barış tercihine karşı. Barış düşmanı oldukları halde bize barış yanılgısı satıyorlar. Bu Siyonist partilerin hiçbiri adil ve kapsamlı barış istemiyor. Bu yüzden farklı taktikler ve yöntemlerle bizleri öldürmek istiyorlar. Bazıları bizi kurşunla, bazısıysa ipekten bir halatla asarak öldürmek istiyor. Acaba resmi sistemimiz bu gerçekleri idrak ediyor mu? Bu gerçekler aşikâr. Bütün uluslararası kararlar reddedildi;
‘Netanyahu hayırları’ ilan edildi. 1967 sınırlarına, mültecilerin dönüşüne, Kudüs’ün bölüşümüne ve iki devletli çözüme hayır dendi. Acaba Netanyahu’nun ‘hayır’larına, anlaşmaya, tanımaya ve müzakereye ‘hayır’ diyerek karşılık verecek miyiz? (Katar gazetesi Şark, 17 Mart 2009)

RADİKAL