‘Kürt Açılımı’, Ak Parti’den kuşkunun kemikleştiğini gösterdi.

2002 seçimlerinin hemen ertesinde toplumun bir kesiminde, Ak Parti’nin, daha çok onun Genel Başkanı Tayyip Erdoğan’ın, İslam kurallarını devlete hâkim kılacağı kuşkusu doğdu.

Onlara göre ‘gizli amaç’ ülkeyi ‘İranlaştırmak’tı; aksine sözler ‘Takıyye’ sayılıyordu. İktidar bu gelişmeye kayıtsız kaldı, kuşku duyanların sayısı artma eğilimine girdi.

2007 seçimleri gelişmeyi duraksatmadı, tam tersine kuşkuya ‘korku’yu ekledi, kuşkuluları sayılarını artırdı!

2008 yılının ilk aylarında, kuşkuluların çoğu, her konuyu kuşkularına öncelik vererek değerlendirmeye başladılar.

Geçen mart seçimlerinde, Ak Parti’yi laiklik karşıtı gören bazı yazarlarımızın, Saadet Partisi’nin güçlenmesi arzularını dile getiren yazılarını okuduk. Bunlar, ne dediklerinin farkında olmadan, ‘ölümü gösterip sıtmaya razı etmek’ değil de, ‘sıtmayı gösterip ölüme razı etmek’ mantıksızlığını öneriyorlardı.

KONDA’nın araştırmalarına göre laiklik nedeniyle kuşku duyanlar, 2008 baharında toplam seçmenin yüzde 25’i mertebesindeydi. Bu oran şimdi artmış olmalıdır. Ülkemizdeki yüksek eğitimlilerin yüzde 70’den fazlası bu kesimdedir.

Kuşkuluların düşün dünyaları iktidar karşısında kapalı görünüyor. Bir iki örnek vereyim:

İktidarı silahla ve desiseyle ele geçirmek isteyen çeteler, bu örtülü zihinle irdelendi. Yargı kararları kuşkuyla değerlendirildi; usul hataları ve yanlışlıklar, suçluların görülmemesinin nedeni sayıldı; cinayet şebekesi mensupları kuşkuyu besliyor diye mazur görüldü!

Son üç ayda, yargı reformu taslağı, tarım havzaları modeli ve arazi toplulaştırma çalışmaları bu kuşkuyla yok sayıldı, adeta gizlendi. Devletin çeşitli kurumlarında yurttaşların kapı kapı dolaşmasını önleyen ve bireylerin beyanına güven ilkesini getiren 169 yönetmeliğin bir günde yayımlaması geçiştirildi!

Çetelere karşı çıkılması veya yapısal değişim girişimlerinin görülmesi iktidarı sahiplenmek ve yanında yer almak olarak algılandı. Ak Parti’nin hatalarının görülüp değerlendirilmesi için, öncelikle yapılanların doğru ve gerçek boyutuyla görülmesi gerektiği unutuldu.

‘Kürt Açılımı’, laiklik nedeniyle Ak Parti’den kuşku duyanların, ne kadar sertleştiklerini de gösterdi. Kuşkuluların konunun, devletin ve milletin geleceğini belirleyeceği, işin büyüklüğü ve zorluğuna umurlarında değil!

Kürt açılımında izlenilen tutukluluk bu sertliğin sonucudur. Kuşkulular, böyle bir konuda bile olsa, kazanılacak başarıya Ak Parti’nin ortak olmasına razı görünmüyorlar.

Doğrusu, bu noktaya gelinmesinde iktidarın, daha açığı Başbakan’ın payının diğer unsurlardan daha büyük olduğunu düşünüyorum. Her dönemdeki gibi, bu gelişmenin sonuçlarından iktidar sorumlu olacaktır.

RADİKAL