Canavarca Hislerle Cinayet ve Nitelikli Hırsızlık
Kana susamış bir güruh tarafından adice kovalanan, kıstırıldıkları evde delik deşik edilen, apartmandan aşağıya atılan, üzerinden araba ile geçilen ve ardından üzerine benzin döküp yakılan geçleri ne acıdır ki kimi kadınlar zılgıt çekerek izliyordu.
Kenan Alpay / Haksöz Haber
Türkiye’deki toplumsal provokasyonlar tarihinde 2014’ün 6-7-8 Ekim günleri müstesna bir yere sahiptir. PKK ve HDP’nin örgütlediği bu kirli tezgâh sadece devlete ve sivillere ait mala mülke tasallutla değil 50’den fazla insana karşı canavarca hislerle işlenmiş seri cinayetlerle sonuçlandı. Okullar, yurtlar, kurslar, halk otobüsleri, belediye binaları hatta müze ve ambulanslar dahi kundaklanıp yakıldı, marketler ve işyerleri yağmalandı. Devletin güvenlik güçleri üç gün boyunca kenara çekildi. Şehirler ve toplum, hücrelerine kadar barbarlığı kuşanmış PKK ve HDP kadrolarına terk edildi ne yazık ki.
Rojava-Kobani üzerine ürettikleri yalanlar ve kara propagandalar üzerinden PKK ve HDP’nin özelde Kürt bölgeleri ama genel olarak bütün Türkiye’de çok büyük bir hedefe yöneldiğini söyleyebiliriz. PKK-HDP öylesine büyük bir hedefe yöneldi ki kendi örgütsel ağırlıklarından da hitap edebilecekleri toplumsal tabandan da çok çok büyük bir hedefi ele geçirmeye soyundular. 6-8 Ekim Kobani provokasyonu, hedefleri itibariyle 6-7 Eylül, Çorum, Maraş, 1977 Taksim, Gazi ve Gezi Parkı olaylarıyla paralel ama tahribatları bakımından onlardan daha güçlü bir dalgaydı. Hem şiddetin derinleşme ve yaygınlaşma trendi hem de siyaseti ve toplumu yeniden ipotek altına sokma imkânları açısından son derece yıkıcı bir hamleydi.