Diyarbakır, son ayların en gergin gününe merak, endişe ve gerginlikle uyanırken ben o sabah bir taksiyle Ulucami'ye gidiyordum.
Birçoğu akademisyen, kimisi memur, kimisi esnaf; farklı kesimlerden bir grup Diyarbakırlı  geleneksel cumartesi kahvaltılarını benimle paylaşmak istedi...
Ulucami'nin; Anadolu'nun bu en eski camiinin yanıbaşında mütevazı bir çay ocağında buluştuk.
Sohbetimizin konusu, öncelikle, Diyarbakır'ın Başbakan'ı nasıl karşılayacağı ve kimlik siyaseti ile hizmet siyaseti sarmalında debelenen yerel seçim meselesinin bölge ve Türkiye açısından nereye evrileceğiydi.
Sohbete katılanlardan biri, yüzlerce yılın hoşgörüsünü; birikimini;bilgeliğini barındıran bu mütevazı havayı soluyarak şu tespiti yaptı:
''Şu karşıdaki küçük bakkalın raflarına bir bakın. Sütlerin, gofretlerin, mendillerin tamamını alsak 150 lira eder. Bu adam o mamulleri satacak cebine de 15-20 lira para girecek. O da satarsa... Esnaf kepenk kapattığında bu adam evine ekmek götüremiyor. Çoluk çocuğu aç kalıyor. Başbakan'ın bir önceki gelişinde tüm esnaf kepenklerini kapatmıştı. Yani aç kalmayı göze aldılar. Neden? Başbakan 22 Temmuz'dan sonra beklentilere yanıt vermedi... Büyük hayalkırıklığı yarattı. Ama sonra ardından TRT şeş geldi... Gerçekten yadsınamaz bir etkisi oldu bu açılımın... Bir yumuşama oldu... Dükkanlar bugün kepenk kapatmayabilir...'' 
Diyarbakır'da kepenkler o gün açıldı.
Tıpkı, DTP ve PKK tarafından yapılan onca açık ve örtülü çağrıya karşın, AKP'nin miting meydanını, yağmura rağmen, doldurması gibi...
AKP, Diyarbakır'da, beklenenin aksine, oldukça başarılı bir fotoğraf verdi... Ancak bu tablo seçimlere yansıyacak mı orası şüpheli...
Başbakan, dinleyenleri tuhaf bir etki altına alan bildik vurgulara sahip etkili konuşmasını icra ederken aklıma sorular geldi...
Yanıtlarını hala aradığım sorular...
Diyarbakır'ın DTP'li Belediye Başkanı Osman Baydemir'in SKYTURK ekranından bir gece önce sarf ettiği, 'Atılan her taşın kafama atıldığını halkımızın bilmesi gerekir'' cümlesinin olay çıkmamasında acaba ne kadar etkisi oldu?
Şayet durum böyleyse, Baydemir artık çok parçalı bir fotoğraf veren hareket içinde gerçekten bir başka etki alanı mı oluşturmaya başladı? Bu nasıl bir sonuç doğurur?
Mesela PKK içinde artık açıkça bir silahlı çatışmaya dönen Karayılan ve Bahoz Erdal arasındaki çekişmenin nedenleri ve olası sonuçları nelerdir?
29 Mart'tan sonra saldırıları başlatacağı dillendirilen PKK'nın, bu kez, Barzani'nin ABD ve Türkiye ile vardığı zımni mutabakattan ötürü, Kuzey Irak coğrafyasını rahatlıkla kullan(a)mayacağı ve dolayısıyla saldırıların etkili ol(a)mayacağı iddiası ne kadar gerçekçi?
ABD tarafından İran'a karşı kullanılan(desteklenen?) PJAK'ın ABD tarafından terör örgütü listesine alınması ne anlama geliyor? ABD bölgede hiç mi diken istemiyor? İran'la anlaşsa bile bu dikenleri Rusya sulamaz mı?
Tüm bunlar olurken, birkaç ay önce, Diyarbakır üzerinden büyük bir mücadeleye girdiği izlenimi veren AKP'nin bölgeyi adeta DTP'ye terk edercesine çok güçlü adaylar seçmeyi tercih etmemesini nasıl okumak gerekiyor?
Örgüt, Başbakan'ın ziyaretinde Diyarbakır'ı rahatlıkla karıştırabilecekken 'gerginlik'' faturasını üstlenmemek için sessiz kalması aslında büyük fotoğrafta bir sıkışmışlık hissinin ifadesi anlamına mı geliyor?
Erbil'de yapılan Abant toplantısında Mesut Barzani'nin, son anda, gözükmekten çekinmesi ile Fethullah Gülen'in ilk kez mesaj göndermesini nasıl okumak gerekiyor?
Seçimlerden sonra Ermeni meselesi korkulduğu gibi sonuçlanmaz ve Erdoğan'ın eli ABD'den yana rahatlar ve milliyetçi dalga boylarına savrulmak durumunda kalmazsa, mesela, af gibi bir açılımla dağ kadrolarını Mahmur'a yani düz ovaya indirir mi?
AKP ve DTP içinde, şiddeti dışlayan ama şahin görüşlü, Barzani ve ABD eksenindeki belli isimler mesela Hak-Par çizgisinde buluşup bir başka yol açabilir mi?
Sorular çok... Muhtemelen yanıtlar daha çok... Ne diyelim?
Bu pilav daha çoook su kaldırır...

AKŞAM