"İyilik; yola düşen, yoldan toplanan, tesadüfen ele geçen bir şey değildir" demişti Cengiz Aytmatov, "İnsan, iyiliği bir başkasından öğrenir..."

Yazık ki yazık, kendisinden iyiliği öğreneceğimiz insanlar azaldı yeryüzünde.

En azından böyle insanlar filmlerde, romanlarda kaldı.

Menfaat putu insanlığı dalayıp, zehrini alabildiğine boşalttı.

Her yerde gözyaşı, her yerde kan var.

İşte Şırnak Uludere...

F-16'lardan atılan bombalarla 35 köylü katledildi.

Bir süredir darda olan "örgüt" psikolojik üstünlük sağlayabilmek için bulunmaz bir fırsat ele geçirdi.

Genelkurmay da mecburduk demeye getiriyor.

Mesela, "Olayın meydana geldiği yer, bölücü terör örgütünün ana kamplarının konuşlu olduğu, sivil yerleşim bulunmayan, Irak kuzeyindeki Sinat-Haftanin bölgesidir..." diyorlar.

Bu da ister istemez insanın aklına Taraf gazetesinin kısa süre önce manşetten verdiği haberi getiriyor.

F-16'lara yanlış koordinat verildiği için "teröristler" yerine dağı taşı bombaladıkları iddia ediliyordu hani.

İster yanlış koordinat olsun, ister başka bir şey, ne fark eder; nihayetinde kötülük galip geldi, 35 can düştü toprağa.

Pusular pusuları, zulümler zulümleri, ölümler ölümleri, katliamlar katliamları getiriyor.

Kötülük felaket bulaşıcıdır çünkü; ayağının bastığı yerde ot bitmez.

Kötülüklerin anası da fitnedir.

İnsan için de bu böyledir, cemiyet için de!

Bu coğrafyadaki en büyük fitne de etnisite ve mezhep savaşıdır.

Mesela...

ABD'nin 9 yıllık Irak işgalinin ardından geriye bıraktığı yüz binlerce ölüden, milyonlarca iç ve dış göçten, on binlerce sakattan, zeytin karası gözlerinden açlık ve ölüm okunan çocuklardan, tarumar edilen tarih ve tabiattan daha korkuncu nedir biliyor musunuz?

Gelecek kuşakları da esaret altına alacak olan o korkunç fitne: Mezhep savaşı!

Irak, Şii - Sünni kavgasının merkez üssüne dönüştürüldü nerdeyse.

Bu da, "Amerika Irak'tan 'resmen' çekildi mi, yoksa işgali 'tamama' mı erdirdi?" sorusunu akla getiriyor.

Bütün sorulardan maada şuncağız bir hakikat: ABD cismani olarak Irak'tan çekilse de büyük bir "fitne" olarak kök saldığı muhakkak.

İstiyorlar ki Türkiye de katılsın, katkı sunsun bu fitneye.

Katkı sunsun ki, birbirlerini boğazlayan Müslümanları ellerini ovuşturarak seyreden "İsrail terör devleti"nin şefleri zevkten dört köşe olsun.

Başbakanımızın Irak ziyareti acayip canlarını sıkmıştı. Sadece onların değil elbette; mezhep kavgası için can atan bütün kansızların.

Necef'te Hz. Ali'nin türbesini ziyaret etmesine de taaccüp etmişlerdi.

Halbuki bu toprakların emzirdiği bütün çocukların paylaşamadığı kahramanın adıdır Ali.

Üstadımız Sezai Karakoç o ölümsüz şiirinde "Babamın uzun kış geceleri hazırladığı cenklerde / Binmiş gelirdi Ali bir kırata" demişti. "Ali ve at, gelip kurtarırdı bizi darağacından / Asyada, Afrikada, geçmişte gelecekte / Biz o atın tozuna kapanır ağlardık / Güneş kaçardı, ay düşerdi, yıldızlar büyürdü / Çocuklarla oynarken paylaşamazdık Ali rolünü / Ali güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar kahraman..."

Erdoğan o ziyaretinde Ayetullah Ali Sistani'yle de görüşmüş, "Çok verimli bir ziyaret oldu, istifade ettim..." demişti.

Nerden baksanız fitnenin ümüğünü sıkan, ümmeti gözeten bir tutumdu.

Irak'ı cayır cayır yakan fitneyi söndürecek iki ülke var; biri İran diğeri Türkiye.

Fitne sönmesin, bütün bölgeye yayılsın diye Türkiye ile İran'ın arasına fitne sokmaya çalışıyorlar şimdi.

Dahası, fitne ateşine su dökmek yerine, bir bidon benzin de Türkiye döksün istiyorlar.

"İnsan, iyiliği bir başkasından öğrenir..." demişti Aytmatov.

Türkiye etnisite ve mezhep çatışması fitnesini söndürmek istiyorsa, fert ve cemiyet planında iyiliği öğretecek kadar içindeki kötülüklere dur demeli, hatta temizlemeli.

Uludere'deki 35 canın hesabını sormakla başlayabilir buna.

O 35 canın ailelerine tazminat ödesin.

Milli yas ilan edercesine, bayrakları yarıya indirircesine o 35 cana yansın.

Yansın ki bu fitne ateşini söndürmeye namzet olsun.

Yoksa bu ateş hepimizi yakacak!

YENİ ŞAFAK